Մոհամեդ Ռեզա Աբդոլմալեքյան/Այսքան անձրևելով հանդերձ

Այսքան անձրևելով հանդերձ
դեռ ոչինչ չի պատահել
ու այն կորած բույսը դեռ
ետևիցս չի եկել:

Այսքան անձրևելով հանդերձ
հուշերի ու երազների դաշտը դեռ
ծիածանի ոչ մի երանգ չի տեսել
ու տարիների կավե առաստաղից
այս կաթկթող ճրագից դեռ
ինձ լույս չի հասել:


Այսքան անձրևելով հանդերձ
այլիմաստ զարդարանքը
բառերի ուսերից չի թոթափվել
ու դեռ ոչ մի երգ
անկոշիկ ու անձրևանոց
փողոց չի իջել:

Այսքան անձրևելով հանդերձ
միջնակարգի դասագրքերին
աստղ ու խնձորի համ ու հոտից
բաժին չի հասել
ու երկնագույն երգեր ասող հայրերը
արևաշատ ցորենի արտ չեն մտել:

Այսքան անձրևելով հանդերձ
սիրո հանդիպումից
ու հայելուց
ու ցողից
դեռ ոչ մի լուր չի լսվել
թերթերի արճճե էջերում
դալար ծիլերին
քաջության ու պատասխանի առիթ
չի ընծայվել:

Այսքան անձրևելով հանդերձ
այս պատուհանը բաց է մնացել
ու մոլորված թռչունը տուն չի դարձել:

Այսքան անձրևելով հանդերձ
միայն դու գիտես
և այս պատուհանը
և այն կորած թռչունը
և հնամաշ կավե առաստաղը
այսքան անձրևելով հանդերձ: