воскресенье, 27 января 2019 г.

Մարդը՝քայլող հանդիպում

           
                                                                Մաս 2 

Անցյալ մասում գրած ցանկություններիցս մեկն իրականացավ՝Զազին հանդիպեցի: Դեռ մյուս ցանկություններս էլի ուժի մեջ են, դրանց վրա մի քանիսն են ավելացել, որոնց մասին չեմ կարողանում լռել:
Նախ ասեմ, որ էլ չեմ կարողանում գրել, չի ստացվում ինձ մոտ, ժամանակ չունեմ, որ գիշերները գրեմ, որովհետև գիշերները դաս եմ անում ու հիմարի պես շորերով մտնում անկողին, որ խորը քուն չմտնեմ, քնած չմնամ: Ես կուզեի օրը 3 ժամ ազատ ժամանակ ունենայի, ինձ էնքան պետք ա էդ: Որ մտքերս ի մի բերեմ, սենց չեմ կարողանում ապրեմ, ինձ ծեր եմ զգում: Ուզում եմ չափսոսամ ժամանակս իմ սիրած բաներով զբաղվելու համար, որովհետև դրանք են ինձ հաճույք պատճառում: Ուզում եմ հանդիպեմ սենց իրականությանը:

Վաղուց մտածում եմ,որ Սարահ Պոլսոնին եմ տեսնելու Լոսում, խնդրելու եմ՝ թույլ տա իր հետ սելֆի անեմ, ինքն էլ ինձ առաջարկելու ա իր հետ ֆիլմում խաղալ, ես էլ ինձ կորցնելու եմ, ասեմ՝ համաձայն եմ, հետո նոր մերոնց ասեմ: Ու տենց դառնամ ֆիլմում նկարահանվող իրավաբան: Սարահ Պոլսոնի ու իմ մեջ նմանություն կա, ճիշտ ա` երևի ես շատ հանդուգն եմ գտնվում ՝ իր հետ ինձ համեմատոլով, բայց ինքն էլ ա երեխայական ժեստերով: Պիո՜ւ: