воскресенье, 25 октября 2015 г.

Ալբեր Կամյու | Օտարը


***
Երբեք չես կարող փոխել կյանքդ, ի վերջո ամնե ինչ նույնն է:

***
Ծերությունն անբուժելի է:

***
Բոլոր բանական էակներն էլ ավելի կամ պակաս չափով ցանկանում են իրենց սիրելի մարդու մահը:

***
Բոլոր մարդիկ հավատում են Աստծուն, անգամ նրանք օվքեր երես են թեքում նրանից:

***
...Ի վերջո վարժվում ես ամեն ինչին:

***
Եթե մարդ անգամ ունեցել է մեկ օրվա կյանք, ապա հարյուր տարի կկարողանա ապրել բանտում:

***
<<Երեկ>> ու <<վաղը բառերը>> միակն էին, որ ինձ համար դեռ պահպանում էին իրենց իմաստը:

***
Ամեն ինչ ճիշտ է, և ոչինչ ճիշտ չէ:

***
Դժբախտությունը բոլորիս անպաշտպան է դարձնում:

***
Միշտ հետաքրքիր է լսել, թե ինչ են խոսում քո մասին անգամ եթե նստած ես մեղադրյալի աթոռին:

***
Բացարձակ դժբախտ չեն լինում:

***
Վերջապես հասկացա, որ չպետք է բռնանալ ինքդ քեզ վրա:

***
Կյանքը չարժի, որ նրա համար տանջվես:

***
Ըստ էության, չկա այնպիսի միտք, որին չկարողանաս վարժվել:

***
-ԵՎ որպեսզի ամեն ինչ կատարյալ լինի, որպեսզի նվազ միայնակ զգամ, մնում է միայն ցանկանալ, որ մահապատժիս օրը շատ հանդիսականներ լինեն, և որ բոլորն ինձ դիմավորեն ատե;ության ճիչերով:

Комментариев нет:

Отправить комментарий